Οι Αισθητηριακές Ιστορίες (Sensory Stories) επινοήθηκαν το 2014 από την Joanna Grace και αναπτύχθηκαν αρχικά για ανθρώπους με βαριές και πολλαπλές μαθησιακές αναπηρίες.

Οι ιστορίες είναι πανανθρώπινες και κομμάτι του να είσαι άνθρωπος, ασχέτως ηλικίας, φύλου, φυλής, εθνικότητας, καταγωγής, θρησκείας, σεξουαλικού προσανατολισμού, ικανοτήτων… Καθημερινά ο καθένας μας γράφει και μοιράζεται την δική του ιστορία.

Μέσα από τις ιστορίες αντλούμε ευχαρίστηση, έχουμε ευκαιρία να αναπτύξουμε την προσωπική μας ηθική, ευκαιρία για μάθηση, να οραματιστούμε την αλλαγή που θέλουμε, να κατανοήσουμε τον κόσμο, να νιώσουμε την αίσθηση του ανήκειν ως μέρος μιας κοινότητας ή ομάδας, να αναπτύξουμε δεσμούς και φιλίες και να ανακαλύψουμε την ταυτότητά μας.

Μια Αισθητηριακή Ιστορία είναι μια ιστορία ειπωμένη με λέξεις και αισθητηριακές εμπειρίες, που συνεισφέρουν εξίσου στην αφήγηση.

Τις Αισθητηριακές Ιστορίες μπορούν να τις απολαύσουν άτομα όλων των ηλικιών και ικανοτήτων. Το γεγονός ότι δεν βασίζονται μόνο στις λέξεις είναι που κάνει τους πάντες να θέλουν να συμμετέχουν σε αυτές, μιας και οι αισθητηριακές εμπειρίες που προσφέρουν τις καθιστούν εξαιρετικά ελκυστικές.

Οι Αισθητηριακές Ιστορίες είναι συμπεριληπτικές, καθώς μπορούν να τις προσεγγίσουν άνθρωποι που δεν μιλούν την ίδια γλώσσα ή δεν κατανοούν καθόλου τη γλώσσα, επειδή χρησιμεύουν ως κίνητρο για επικοινωνία και μας επιτρέπουν να συναντηθούμε στον ιδιαίτερο χώρο της αφήγησής τους.

Επηρεασμένες από τα Ιαπωνικά ποιήματα Χαϊκού (Haiku), οι Αισθητηριακές Ιστορίες συνήθως αποτελούνται από δέκα (10) προτάσεις, καθεμία από τις οποίες συνδυάζεται με ένα έντονο αισθητηριακό ερέθισμα, μεταφέροντας ένα γεγονός ή συναίσθημα από την αφήγηση.

Η αισθητηριακή διέγερση είναι ζωτικής σημασίας για την προώθηση της γνωστικής ανάπτυξης, ως εκ τούτου οι αισθητηριακές εμπειρίες που προσφέρουν οι Αισθητηριακές Ιστορίες δεν είναι απλά ερεθίσματα, αλλά μεγάλες, πλούσιες, έντονες εμπειρίες. Επί παραδείγματι, η θέαση μιας εικόνας ή φωτογραφίας -κάτι κοινότυπο- δεν προσφέρει την κατάλληλη οπτική εμπειρία, εν αντιθέσει με το απόλυτο σκοτάδι ή την θέαση μέσα από ένα χρωματιστό φίλτρο ή ένα καλειδοσκόπιο!

Οι Αισθητηριακές Ιστορίες μπορούν να αποτελέσουν έναν διασκεδαστικό τρόπο για παιδιά με δυσκολίες αισθητηριακής επεξεργασίας, αυτισμό, διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας και άλλες συναφείς διαταραχές, τα οποία μπορεί να υποφέρουν από υπερευαισθησία στα αισθητηριακά ερεθίσματα και να χρειάζονται μια επιπλέον υποστήριξη, να βιώσουν απαιτητικές για τα ίδια αισθητηριακές εμπειρίες και να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες τους.

Οι Αισθητηριακές Ιστορίες μπορούν να βοηθήσουν ενήλικες ή ηλικιωμένους, που η ανάπτυξή τους διεκόπη ή βρίσκεται σε επανεκκίνηση έπειτα από ένα τραυματικό συμβάν, ανθρώπους για τους οποίους οι αισθητηριακές εμπειρίες είναι ουσιώδης σημασίας, π.χ. με εγκεφαλική βλάβη, αισθητηριακές βλάβες, άνοια, ψυχιατρικές διαταραχές, καθώς μέσα από την χρήση αισθητηριακής διέγερσης υποστηρίζεται η μνήμη, η συγκέντρωση και ως απόρροια η ικανότητα και η ετοιμότητα μάθησης, ενώ επιπλέον ενισχύεται η επικοινωνία και μειώνεται το άγχος, η κατάθλιψη και το στρες.

Βιβλιογραφία

How to create a sensory story. (2018). YouTube. Ανακτήθηκε 4 Νοεμβρίου, 2022, από https://youtu.be/6PeZ7r6aekA.
Grace, J. (2019, 21 Μαρτίου). Sensory stories. Kickstarter. Ανακτήθηκε 31 Ιανουαρίου, 2023, από https://www.kickstarter.com/projects/sensorystory/sensory-stories
Grace, J. (2018, 21 Μαΐου). Sharing Sensory Stories and Conversations with People with Dementia (1st ed.). Jessica Kingsley Publishers.
Grace, J. (2014, 21 Οκτωβρίου). Sensory Stories for Children and Teens with Special Educational Needs: A Practical Guide. Jessica Kingsley Publishers.
The Sensory Projects – Sensory Stories. (χ.χ.). Ανακτήθηκε 8 Οκτωβρίου, 2022, από https://www.thesensoryprojects.co.uk/sensory-stories