Το Πρόγραμμα Αυτισμού TEACCH^® (Treatment and Education of Autistic and Related Communication Handicapped Children^®, Θεραπεία και Εκπαίδευση Παιδιών με Αυτισμό και Διαταραχές Επικοινωνίας) του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας, ΗΠΑ, ιδρύθηκε το 1971 από τον Eric Schopler.

Έκτοτε δημιουργεί και διαδίδει κοινοτικές υπηρεσίες, προγράμματα κατάρτισης και διεξάγει έρευνες για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ατόμων με Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος και των οικογενειών τους καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους.

Το TEACCH^® θεωρεί τον αυτισμό ως μια δια βίου κατάσταση και δεν στοχεύει στην ίασή του, επειδή τον αναγνωρίζει ως ένα διαφορετικό σύστημα οργάνωσης, αποκαλούμενο “κουλτούρα του αυτισμού“.

Δίνει έμφαση στην κατανόηση των επιπτώσεων του αυτισμού στα άτομα και χρησιμοποιεί αξιολόγηση για να εντοπίσει ατομικά πλεονεκτήματα, δεξιότητες, ενδιαφέροντα και ανάγκες, με σκοπό τον σχεδιασμό προγράμματος που θα επιτρέψει στο άτομο να είναι όσο το δυνατόν πιο ανεξάρτητο, σε συνεργασία με γονείς και οικογένειες.

Η μεθοδολογία του TEACCH^® πηγάζει από τη θεραπεία συμπεριφοράς, σε συνδυασμό με γνωστικά στοιχεία και καθοδηγείται από θεωρίες που υποδηλώνουν ότι η τυπική συμπεριφορά των ανθρώπων με αυτισμό προκύπτει από υποκείμενες δυσκολίες στην αντίληψη και την κατανόηση.

Οι στρατηγικές παρέμβασης του TEACCH^® δεν επιδρούν άμεσα στη συμπεριφορά του ατόμου, αλλά στους υποκείμενους λόγους, όπως η έλλειψη κατανόησης του τι αναμένεται να εκτελέσει το άτομο ή τι θα συμβεί στη συνέχεια, και η αισθητηριακή υπο- ή υπερ-διέγερσης. Διευθετώντας τα ελλείμματα επικοινωνίας, το άτομο υποστηρίζεται να εκφράσει τις ανάγκες και τα συναισθήματά του με άλλα μέσα αντί της προκλητικής συμπεριφοράς.

Οι στρατηγικές παρέμβασης του TEACCH^® βασίζονται στην παραδοχή ότι οι άνθρωποι με αυτισμό μαθαίνουν κυρίως οπτικά. Έτσι η φυσική και οπτική δόμηση, η οργάνωση εργασιών, τα Ατομικά Ημερήσια Προγράμματα και τα Ατομικά Συστήματα Εργασίας στοχεύουν στην αντιμετώπιση δυσκολιών στην επικοινωνία, στην οργάνωση, στην γενίκευση, στις έννοιες, στην αισθητηριακή επεξεργασία, στην αλλαγή και στη σχέση με άλλους.

Εκεί που άλλες παρεμβάσεις επικεντρώνονται στην αντιμετώπιση των περιοχών αδυναμίας του ατόμου, το TEACCH^® εστιάζει στα υπάρχοντα δυνατά του σημεία και τους αναδυόμενους τομείς δεξιοτήτων.

Βιβλιογραφία

Cox, R. D., & Schopler, E. (1993). Aggression and self-injurious behaviors in persons with autism: The TEACCH approach. Acta Paedopsychiatrica: International Journal of Child & Adolescent Psychiatry, 56(2), 85–90.

Mesibov, G. B., & Howley, M. (2003). Assessing the curriculum for pupils with Autistic Spectrum Disorders: Using the Teacch programme to help inclusion. David Fulton Publishers.

Mesibov, G. B., Shea, V., & Schopler, E. (2006). The Teacch approach to Autism Spectrum Disorders. Springer.

Our mission and Vision. TEACCH^® Autism Program. (2021, 17 Νοεμβρίου). Ανακτήθηκε 27 Σεπτεμβρίου, 2022, από https://teacch.com/about-us/mission-st

Philosophy and Overview. TEACCH, University of North Carolina, School of Medicine. Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου, 2012. Αρχειοθετήθηκε 24 Φεβρουαρίου, 2013 στο Wayback Machine.

Sallows, G. (2000). Educational interventions for children with autism in the UK. Early Child Development and Care, 163(1), 25–47. https://doi.org/10.1080/0300443001630103

Watkins, A. (2001). A Home-based Applied Behavioural Analysis (ABA and Lovaas) Programme: A Personal View. In J. Richer & S. Coates (Eds.), Autism: The search for coherence. chapter, J. Kingsley.